விந்தைத் தீ!

தொட்டாற் சுடுவது தீயெனும் உண்மையைத்

  தாரணி முழுதுமே அறிந்திருக்கும்;-இது

விட்டாற் சுடுது; தொட்டாற் குளிருது;

  மேதினி தனிலொரு விந்தைத்தீ!

பார்வைப் பொறியினில் பற்றிடு தீயிது

  பருவ வயசினில் எரியும்தீ1-அவள்

பார்வை நீரினில் அணையும் தீயிது

  பசக்கென நெஞ்சைக் கசக்கும்தீ!

நினைவில் ராகம் இசைத்திடு தீயிது

  நெஞ்சினிற் குளிக்கும் இன்பத்தீ!-இன்பக்

கனவினை நனவாய் மாற்றியே கண்ணுள்

  காட்சிகள் விரிக்குமோர் உணர்வுத்தீ!

படுக்கையை முள்ளென மாற்றும் தீயிது

  பகலிர வெல்லாம் மறக்கும்தீ!-ஒரு

நொடியினை யுகமாய் மாற்றி வதைக்கும்

  நுட்பத் தீயிது கொடுமைத்தீ!

வீரமும் சருகாய் எரிக்கும் தீயிது

  வீரனாய்க் கோழையை ஆக்கும்தீ!-எந்தச்

சாரமு மில்லாச் சக்கையைக் கூடவோர்

  சரித்திர மாக்கும் மாயத்தீ!

உணர்வு நரம்பினில் எரியும் தீயிது

  உவகைப் பண்ணினை இசைக்கும்தீ!-காதல்

உணர்வு கலந்தவள் பார்த்திடு பார்வையில்

  உள்ளம் நனைத்திடும் புதுமைத்தீ!

அவள்பிரி வதனிற் பொசுக்கிடு தீயிது

  ஆசைக் கனவாய் எரியும்தீ!-வந்தே

அவள்மடி வீழ்ந்தே அணைக்கும் அணைப்பினில்

  அணையும் தீயுளம் அணைக்கும்தீ!

பிரிவினாற் சுட்டிடு மவளே வந்தெனைப்

  பாம்பெனப் பின்னி யணைக்கட்டும்!-அந்தப்

பரிவுத் தழுவலால் எரியும் தீயினைப்

  பக்குவ மாக அணைக்கட்டும்!

பாட்டுத் திறத்தாலே...

          பாட்டுத் திறத்தாலே

நானென்ன இந்தமண்ணில் பிறந்து சாகும்

  நால்வரிலே ஒருவனாயிங் கதுதா னில்லை;

நானெடுத்த பாட்டாலே அற்பு தங்கள்

  நடத்திவிட்டே ஓய்வேன்நான்; சுந்த ரர்தம்

தேனனைத்த பாட்டாலே முதலை யுண்ட

  சிறுவனையே மீட்டுவர முடிந்த தென்றால்

ஏனென்றன் பாட்டாலே நடந்தி டாதா?

  இறைவனவன் விந்தையினை நிகழ்த்தி டானா?

ஒருநொடியில் காட்சியெலாம் மாற வேண்டும்;

  உயர்கவிதை வரிபாடி முடிக்கு முன்னே

பெருமழையில் குப்பைகூளம் போவ தைப்போல்

  பெருந்தீமை புரிவோர்கள் அழிந்து போக

வருபவர்கள் நெஞ்செல்லாம் தூய்மை யொன்றே

  விளங்கவேண்டும்; அவராட்சி பீட மேறித்

தெருவெல்லாம் தூய்மையினை விதைக்க வேண்டும்;

  தருமத்தை நேர்மையினை நிறைக்க வேண்டும்;

சிரிப்பவனின் நெஞ்சமுமே சிரிக்க வேண்டும்;

  சிந்தனையில் முதிர்ந்தோர்கோ லோச்ச வேண்டும்;

வறுமையென்றால் என்னவென்று சிறுவ ரெல்லாம்

  வீதிவீதி யாயலைந்து தேட வேண்டும்;

தெருவெல்லாம் முளைத்திருக்கும் காவற் கூடம்

  சிந்தைகவர் படிப்பகமாய் மாற வேண்டும்;

பெருவயிறே யில்லாத காவ லர்கள்

  படிப்பகத்தில் ஆசானாய்த் திகழ வேண்டும்;

நள்ளிரவில் தனியாக அழகு நங்கை

  நகையோடு பத்திரமாய் நடக்க வேண்டும்;

அள்ளுகின்ற பாசமுடன் காவ லர்கள்

  அவளையவள் வீட்டினிலே சேர்க்க வேண்டும்;

இல்லையொரு தீமையெனக் கும்மி கொட்டி

  இளையபெண்கள் ஆசைதீர ஆட வேண்டும்;

கள்ளமனம் இல்லாமல் ஆட வர்கள்

  கைகோர்த்தே அவருடனே இணைய வேண்டும்;

இத்தனையும் என்பாட்டால் நடக்க வேண்டும்;

  என்பாட்டின் பரிசாக இவற்றை யெல்லாம்

அத்தனவன் அருளவேண்டும்; இல்லை யென்றால்

  ஆண்டாண்டு காலமாகப் பாட்டுப் பாடி

மெத்தவுமே பாராட்டு புகழ்கள் பெற்று

  விளங்குவதால் பயனென்ன? ஏதோ காற்றில்

அத்தனயும் போகாமல் நன்மை ஈய

  அத்தனைநான் வேண்டுகிறேன்; அருளு வானா?