பாட்டுத் திறத்தாலே
நானென்ன இந்தமண்ணில் பிறந்து சாகும்
நால்வரிலே
ஒருவனாயிங் கதுதா னில்லை;
நானெடுத்த பாட்டாலே அற்பு தங்கள்
நடத்திவிட்டே
ஓய்வேன்நான்; சுந்த ரர்தம்
தேனனைத்த பாட்டாலே முதலை யுண்ட
சிறுவனையே
மீட்டுவர முடிந்த தென்றால்
ஏனென்றன் பாட்டாலே நடந்தி டாதா?
இறைவனவன்
விந்தையினை நிகழ்த்தி டானா?
ஒருநொடியில் காட்சியெலாம் மாற வேண்டும்;
உயர்கவிதை
வரிபாடி முடிக்கு முன்னே
பெருமழையில் குப்பைகூளம் போவ தைப்போல்
பெருந்தீமை
புரிவோர்கள் அழிந்து போக
வருபவர்கள் நெஞ்செல்லாம் தூய்மை யொன்றே
விளங்கவேண்டும்;
அவராட்சி பீட மேறித்
தெருவெல்லாம் தூய்மையினை விதைக்க வேண்டும்;
தருமத்தை
நேர்மையினை நிறைக்க வேண்டும்;
சிரிப்பவனின் நெஞ்சமுமே சிரிக்க வேண்டும்;
சிந்தனையில்
முதிர்ந்தோர்கோ லோச்ச வேண்டும்;
வறுமையென்றால் என்னவென்று சிறுவ ரெல்லாம்
வீதிவீதி
யாயலைந்து தேட வேண்டும்;
தெருவெல்லாம் முளைத்திருக்கும் காவற் கூடம்
சிந்தைகவர்
படிப்பகமாய் மாற வேண்டும்;
பெருவயிறே யில்லாத காவ லர்கள்
படிப்பகத்தில்
ஆசானாய்த் திகழ வேண்டும்;
நள்ளிரவில் தனியாக அழகு நங்கை
நகையோடு
பத்திரமாய் நடக்க வேண்டும்;
அள்ளுகின்ற பாசமுடன் காவ லர்கள்
அவளையவள்
வீட்டினிலே சேர்க்க வேண்டும்;
இல்லையொரு தீமையெனக் கும்மி கொட்டி
இளையபெண்கள்
ஆசைதீர ஆட வேண்டும்;
கள்ளமனம் இல்லாமல் ஆட வர்கள்
கைகோர்த்தே
அவருடனே இணைய வேண்டும்;
இத்தனையும் என்பாட்டால் நடக்க வேண்டும்;
என்பாட்டின்
பரிசாக இவற்றை யெல்லாம்
அத்தனவன் அருளவேண்டும்; இல்லை யென்றால்
ஆண்டாண்டு
காலமாகப் பாட்டுப் பாடி
மெத்தவுமே பாராட்டு புகழ்கள் பெற்று
விளங்குவதால்
பயனென்ன? ஏதோ காற்றில்
அத்தனயும் போகாமல் நன்மை ஈய
அத்தனைநான்
வேண்டுகிறேன்; அருளு வானா?
No comments:
Post a Comment