சந்தவசந்தக் கவியரங்கம்
"எங்கே போய்க்கொண்டிருக்கின்றேன்?
தலைமை;- யோகியார்
அடடா! இவரொரு யோகியா? கவிதை
அள்ளிச் சுவைக்கும் போகியரா?--இங்கே
அடடா! இவர்தம் தலைமையில் கவிதை
அளித்திட உள்ளம் குதிக்கிறதே!
நல்ல கவிதைகள் கண்டால் உடனே
நாட்டுவார் புகழ்ச்சி மண்டபத்தை;--அதில்
வெல்லுங் கவிஞரைக் கூட்டியே அவர்தம்
வித்தகம் காட்டி மகிழ்ந்திடுவார்.
அவரை நினைத்துக் கவிதை வடித்தால்
ஆயிர மாயது பெருகிடுமே!--அணைக்கும்
அவர்கை நினைத்தால் மகிழ்வினில் திளைத்தே
அணுவணு வாயுளம் உருகிடுமே!
ஏதோ புன்கவி ஒன்றை அவர்முன்
என்கவி யெனவே படைக்கின்றேன்;--அதில்
தீதோ நன்றோ சிந்தனை யாய்ச்சில
செய்திகள் நெய்தே கொடுக்கின்றேன்.
-------- -------
எங்கே வந்தேன்? எப்படி வந்தேன்?
எங்கே போய்க்கொண் டிருக்கின்றேன்?--முன்னர்
எங்கே இருந்தேன்? எப்படி இருந்தேன்?
யாரெனக் கதனை உணர்த்திடுவார்?
நானோர் கவிஞன் என்றன் ஆசை
எங்கெங் கோவெனை இழுக்கிறது;--அந்த
வானும் மீனும் வட்ட நிலாவும்
வாவென் றெனையே அழைக்கிறது.
கற்பனை வானில் காற்றுக் குதிரையில்
கடுகி விண்ணைத் தொடுகின்றேன்;--மண்ணில்
நிற்பன நடப்பன என்னை இழுத்தே
நடப்பினைக் காட்ட விழுகின்றேன்.
சுற்றி யிருப்பவை நல்லவை யா?எனைச்
சூழ்ந்து சிரிப்பவை தூயவையா?--என்னை
எற்றி உதைக்கிற இடர்கள் பிறர்தாம்
இட்டவை யா?நான் தொட்டவையா?
நெஞ்சில் தூய்மை நிரம்பி வழிய
நாளும் வாழத் துடிக்கின்றேன்;--இங்கே
வஞ்சமும் சூதும் வந்து மோதிட
வாழ்க்கையில் கணமும் வெடிக்கின்றேன்.
நல்லவர் நலிய அல்லவர் வாழும்
நடப்பினைக் கண்டே திகைக்கின்றேன்;--மண்ணில்
வல்லவ ரெல்லாம் நல்லவ ரில்லா
வகைதிறம் கண்டே மலைக்கின்றேன்.
சிரிப்பவர் தம்மை மனதுளே இருத்திச்
சிறந்த நண்பராய் மதிக்கின்றேன்;--அவர்
விரித்தொரு வலையில் எனையே வீழ்த்தி
மீண்டிடா வகையெனை மிதிக்கின்றார்.
எங்கே வந்தேன்? எங்கே வாழ்கிறேன்?
எங்கே போய்க்கொண் டிருக்கின்றேன்?--வாழ்வில்
எங்கே யிதைநான் நினைக்கிறேன்? ஏதோ
எந்திரம் போலத் திரிகின்றேன்.
விடிகிற வானம் தெரிகிற தாவெனக்
கீழ்வான் பார்த்தே நிற்கின்றேன்;--அது
தொடுகிற தூரம் போலத் தெரியினும்
தொடமுடி யாமல் தவிக்கின்றேன்.
எங்கே வாய்மை எங்கே தூய்மை
எங்கே செம்மை தெரிகிறதோ--நான்
அங்கே செல்லத் துடிக்கிறேன்; ஆனால்
அதுவோ கண்ணில் தெரியவில்லை.
போக முடிவில் அதுவரு மா?யிலை
யோக நிறைவில் அதுவருமா?---இல்லை
போகமும் யோகமும் கூடிய நெறியில்
போயின் அதுதான் எனைத்தொடுமா?
எங்கே போய்க்கொண் டிருக்கிறே னென்பதே
இன்னும் எனக்குப் புரியவில்லை;--மண்ணில்
இங்கே வாழ்கிறேன்; அதுநல் வாழ்வா?
என்பதும் எனக்குத் தெரியவில்லை.
"எங்கே போய்க்கொண்டிருக்கின்றேன்?
தலைமை;- யோகியார்
அடடா! இவரொரு யோகியா? கவிதை
அள்ளிச் சுவைக்கும் போகியரா?--இங்கே
அடடா! இவர்தம் தலைமையில் கவிதை
அளித்திட உள்ளம் குதிக்கிறதே!
நல்ல கவிதைகள் கண்டால் உடனே
நாட்டுவார் புகழ்ச்சி மண்டபத்தை;--அதில்
வெல்லுங் கவிஞரைக் கூட்டியே அவர்தம்
வித்தகம் காட்டி மகிழ்ந்திடுவார்.
அவரை நினைத்துக் கவிதை வடித்தால்
ஆயிர மாயது பெருகிடுமே!--அணைக்கும்
அவர்கை நினைத்தால் மகிழ்வினில் திளைத்தே
அணுவணு வாயுளம் உருகிடுமே!
ஏதோ புன்கவி ஒன்றை அவர்முன்
என்கவி யெனவே படைக்கின்றேன்;--அதில்
தீதோ நன்றோ சிந்தனை யாய்ச்சில
செய்திகள் நெய்தே கொடுக்கின்றேன்.
-------- -------
எங்கே வந்தேன்? எப்படி வந்தேன்?
எங்கே போய்க்கொண் டிருக்கின்றேன்?--முன்னர்
எங்கே இருந்தேன்? எப்படி இருந்தேன்?
யாரெனக் கதனை உணர்த்திடுவார்?
நானோர் கவிஞன் என்றன் ஆசை
எங்கெங் கோவெனை இழுக்கிறது;--அந்த
வானும் மீனும் வட்ட நிலாவும்
வாவென் றெனையே அழைக்கிறது.
கற்பனை வானில் காற்றுக் குதிரையில்
கடுகி விண்ணைத் தொடுகின்றேன்;--மண்ணில்
நிற்பன நடப்பன என்னை இழுத்தே
நடப்பினைக் காட்ட விழுகின்றேன்.
சுற்றி யிருப்பவை நல்லவை யா?எனைச்
சூழ்ந்து சிரிப்பவை தூயவையா?--என்னை
எற்றி உதைக்கிற இடர்கள் பிறர்தாம்
இட்டவை யா?நான் தொட்டவையா?
நெஞ்சில் தூய்மை நிரம்பி வழிய
நாளும் வாழத் துடிக்கின்றேன்;--இங்கே
வஞ்சமும் சூதும் வந்து மோதிட
வாழ்க்கையில் கணமும் வெடிக்கின்றேன்.
நல்லவர் நலிய அல்லவர் வாழும்
நடப்பினைக் கண்டே திகைக்கின்றேன்;--மண்ணில்
வல்லவ ரெல்லாம் நல்லவ ரில்லா
வகைதிறம் கண்டே மலைக்கின்றேன்.
சிரிப்பவர் தம்மை மனதுளே இருத்திச்
சிறந்த நண்பராய் மதிக்கின்றேன்;--அவர்
விரித்தொரு வலையில் எனையே வீழ்த்தி
மீண்டிடா வகையெனை மிதிக்கின்றார்.
எங்கே வந்தேன்? எங்கே வாழ்கிறேன்?
எங்கே போய்க்கொண் டிருக்கின்றேன்?--வாழ்வில்
எங்கே யிதைநான் நினைக்கிறேன்? ஏதோ
எந்திரம் போலத் திரிகின்றேன்.
விடிகிற வானம் தெரிகிற தாவெனக்
கீழ்வான் பார்த்தே நிற்கின்றேன்;--அது
தொடுகிற தூரம் போலத் தெரியினும்
தொடமுடி யாமல் தவிக்கின்றேன்.
எங்கே வாய்மை எங்கே தூய்மை
எங்கே செம்மை தெரிகிறதோ--நான்
அங்கே செல்லத் துடிக்கிறேன்; ஆனால்
அதுவோ கண்ணில் தெரியவில்லை.
போக முடிவில் அதுவரு மா?யிலை
யோக நிறைவில் அதுவருமா?---இல்லை
போகமும் யோகமும் கூடிய நெறியில்
போயின் அதுதான் எனைத்தொடுமா?
எங்கே போய்க்கொண் டிருக்கிறே னென்பதே
இன்னும் எனக்குப் புரியவில்லை;--மண்ணில்
இங்கே வாழ்கிறேன்; அதுநல் வாழ்வா?
என்பதும் எனக்குத் தெரியவில்லை.
