புதுமைப் பெண்

                                   புதுமைப் பெண்

புதுமைப்பெண் பேசுகின்றேன்: இங்கே நீங்கள்

   பணித்திட்ட துணிச்சலொடு வாய்தி றப்பேன்;

புதுமைப்பெண் என்றென்னைச் சொல்ல மாட்டேன்;

   புதிதென்ன வாழ்கிறதாம் எம்மி டத்தில்.

புதுமையென வேறெதையும் சொல்லற் கில்லை;

   பணிபுரிதல் புதுமையெனச் சொலலாம்; ஆனால்

எதுவரைக்கும் எம்முள்ளம் நொறுங்கு தென்ற

   எல்லையினை நினைத்தாரும் பார்ப்ப தில்லை.

பேருந்தில் நுழைந்திடவோ முடிவ தில்லை;

   பெரியநெருக் கடிதன்னைப் பயன்ப டுத்திப்

பேருந்தில் உடலூரும் பூச்சி தன்னைப்

   பொசுக்கிடவோ நெற்றிக்கண் நூறு தேவை.

பேருந்தை விட்டிறங்கித் தலையைப் பார்த்தால்

   பிசாசைப்போல் தெரிகிறது; மறுப டிக்கும்

சீருடனே தலைவாரிப் பொட்டு வைத்துத்

   தினம்பணியைத் தொடருகிறோம்; வேறென் செய்ய?

இருவருமே பணிசெய்து பொருளீட் டித்தான்

   இல்லறத்தை உருட்டுகிறோம்; காலை சென்று

இருவருமே மாலையில்தான் திரும்பு கின்றோம்;

   இதயமுள்ள ஆடவர்காள்! கொஞ்சம் இங்கே

கருதுங்கள்; களைத்தவுடல் இருவ ருக்கும்;

   கால்கைகள் ஓய்வெடுக்கக் கெஞ்சும்; ஆனால்

உருக்கமுள்ள மணவாளன் சோர்வாய்ச் சாய

   ஓடியாடி வீட்டினிலும் உழைப்ப வள்நான்.

கடுக்குங்கால் பிடித்துவிட எம்மை நீங்கள்

   கூப்பிடுதல் தவறில்லை; ஆனால் கால்கை

கடுப்பதுவும் களைப்பதுவும் இருவ ருக்கும்

   கருதுங்கால் பொதுதானே; என்றே னும்நீர்

ஒடிக்கின்ற இடுப்புவலி தீரச் சூடாய்

   ஒத்தடங்கள் தருவதற்கு நினைத்த துண்டா?

துடிப்போடு சிலசமயம் வருவீர்; ஆனால்

   தொல்லையெலாம் அங்கேதான் பிரச விக்கும்.

                        டால்மியாபுரம் – 08-09-1985