வானொலிச் சிற்றுரைகள்

                            நேர்மை

  நாம் விடுதலை பெற்றுக் குடியரசு நாட்டில் வாழ்கிறோம்.

  எல்லோரும் இந்நாட்டு மன்னராகி விட்டோம். அதாவது ஆளப்படும்
ஒரு குடிமகனாகவும், அதே நேரத்தில் ஆள்வோரைத் தேர்ந்தெடுக்கும்
அதிகாரம் படைத்தவனாகவும், ஒவ்வொரு குடிமகனும் திகழ்கிறான்.
அவனே ஆள்வோனாக மாறவும் வாயில் திறந்தே உள்ளது.
 
  இத்தகைய மாபெரும் பொறுப்பைத் தாங்கியுள்ள ஒவ்வொருவனும்
சான்றாண்மைத் தகுதி மிக்கவனாகத் திகழ்வானாயின் நாடு உலகிற்கே
பேரொளி கொடுக்கும்.

  அதற்கு நாம் என்ன செய்ய வேண்டும்?
  நம் உள்ளத்திற்குள்ளே ஓர் உள்முகப் பயணம் சென்று நம் உள்ளம்
தூய்மையுடன் திகழ்கிறதா என்று நுணுகி ஆய்ந்து பார்க்க வேண்டும்.
 
  நாம் பேசுகின்ற சொல்லில், செய்கின்ற செயலில், தூய்மை இருக்க
வேண்டும். சொல்லும், செயலும் தூய்மையாக வேண்டின் அவற்றை
இயக்கும் மனம் தூய்மையுடன் திகழ வேண்டும்.

  இவ்வாறு மனம், சொல், செயல் மூன்றும் இணைந்து தூய்மையுடன்
ஒருவன் திகழ்ந்தால் அவன் நேர்மையாளன் என்று போற்றப் படுவான்.

  இந்த நேர்மை, உள்ளே வீட்டிலும், வெளியே சமுதாயத்திலும் சுடர்விட
வேண்டும்.

  சமுதாயம் ஓர் ஆலமரம் என்றால், அதன் கிளைகளாகவும், விழுதுகளாக
வும் பல்வேறுபட்ட தொழில் வகைகள், வணிகங்கள் விளங்குகின்றன.

  இந்தக் கிளைகளிலும், விழுதுகளிலும் நேர்மை நிறைந்து திகழ வேண்டும்.

  "கொள்வதும் மிகைகொளாது, கொடுப்பதும் குறைகொடாது" நேர்மையுடன்
வணிகம் நடக்க வேண்டும்

  "வாணிகம் செய்வார்க்கு வாணிகம் பேணிப்
   பிறவுந் தமபோற் செயின்"---என்பது வள்ளுவம்.

  வணிகம் பற்றிய இந்தச் செய்தி நடுவுநிலைமை அதிகாரத்தில் வருவதிலிருந்தே
வணிகத்திற்கு நேர்மை எவ்வளவு தேவை என்பது தெரியவரும்.

  பிறரை ஏமாற்றாமல், தானும் ஏமாறாமல் நேர்மையுடன் வணிகம் திகழ வேண்டும்.

  சமுதாய உறுப்புகளில் ஒன்றுதான் வணிகம். இன்னும் எத்துணையோ அலுவலகங்
கள், ஆட்சி மன்றங்கள் எனக் குடியரசாட்சியில் நேர்மையுடன் செயல்பட வேண்டிய
பொறுப்பகங்கள் நிறைய உள்ளன.

  குடியரசின் தூண்களாகிய நாம் உரிமைகள் நிறையப் பெற்றுள்ளோம். அதே நேரத்தில்
நாம் ஆற்ற வேண்டிய கடமைகள் நிறையவே உள்ளன.

  அவற்றை நாம் மனதில் இருத்தி எப்பணி செய்தாலும், தூய்மையுடன், நேர்மையுடன்
அப் பணியைச் செய்து முடிக்கும் திடமும், உள்ளத் துணிவும் நமக்குத் தேவை.

  நேர்மை சிதறுகாயாகி எந்தெந்தத் தெய்வங்கள் முன்னாலேயோ உடைக்கப் படுவதை
நடைமுறையில் பார்க்கிறோம்.

  இன்றைய உலகில் நேர்மையுடன் வாழ்தல் இயலாது என்ற கருத்து வலியுறுத்தப்
படுகிறது.

  இது தவறு என்பது மட்டுமன்று; இத்தகைய நினைப்பே சமுதாயத்தை, அதன் விரிவாகிய
நாட்டை உருத் தெரியாமல் அழிக்கக் கூடிய ஒரு புற்றுநோய்க் கிருமி என்பதை நாம் உணர
வேண்டும்.

  புகழை நிறுத்தி வாழ்ந்து மறைந்தவர்களே இன்றும் பேசப் படுகிறார்கள்.

  " மன்னா உலகத்து மன்னுதல் குறித்தோர்
    தம்புகழ் நிறீஇத் தாமாய்ந் தனரே." --என்று புறநானூறு கூறுவது போல, உலகம் நிலையில்
லாதது; ஆனால் புகழ் நிலையானது.

  அத்தகைய புகழை நிறுத்த வேண்டுமாயின், நம் உள்ளத்தில் நேர்மையை நிலைநிறுத்த
வேண்டும்.

  வேதனைத் தீயில் வெந்து மடிந்தாலும், சோதனை தாங்காது துவண்டு நைந்தாலும்,
நேர்மை என்ற ஒன்றை உயிருள்ளவரை கடைப்பிடித்து வாழ்ந்தவனே வாழ்ந்தவனாவான்.

  வாய்மையுடன் திகழ்ந்த அரிச்சந்திரன் அடைந்த துன்பங்கள் அவனை வழிமாறச்
செய்யவில்லையே!.

  நம் காலத்தில் காந்தியடிகள் பட்ட இடர்கள் அவர் பாதையை மாற்றவில்லையே!

  இறுதி வரை நேர்மை கடைப்பிடித்து வாழ்ந்தமையாலேயே அவர்கள் இன்றும் பேசப்
படுகிறார்கள்.

  நம் சொல்லோ, செயலோ, வேண்டியோர்- வேண்டாதோர் என்ற பாகுபாடின்றி ஒரே
செம்மைத் தன்மையுடன் திகழ்வதே நேர்மை.

  இத்தகைய நேர்மை இன்றையச் சூழலில் ஆளும் வாய்ப்பைத் தரும் வாயிலாகிய
அரசியலில் இருப்போரிடம் மிக மிகத் தேவை.

  முடியுமா? என்ற ஐய வினாவை எழுப்பாமல், முடியும் என்ற முடிவோடு ஒவ்வொரு
வரும் தம்முடைய உள்ளத்தில் நேர்மை நின்று நிலவச் செய்தால், வீடு, சமுதாயம்,
நாடு அனைத்தும் புகழொளி பெற்றுப் பொலிவுடன் திகழும் என்பதில் ஐயமில்லை.
.