பாட்டுணர்வு நமக்கெதற்கு?

                           பாட்டுணர்வு நமக்கெதற்கு ?

அன்புடைய கவிஞர்காள்! உங்கள் நெஞ்சின்

   அலைவீச்சில் எதிர்நீச்சல் போட்ட துண்டா ?

அன்றாடப் பயன்கருதி நெஞ்சம் ஓடும்;

   ஆர்ப்பாட்டப் பாட்டிற்குச் சுருதி சேர்க்கும்;

வென்றானைப் பாராட்டிப் பரணி பாடும்;

   மேன்மேலும் பொருள்சேர்க்க வழிகள் நாடும்;

நின்றாடும் இந்தநெஞ்சும் அறிவும் மோதி

   நிகழ்த்துகின்ற போரினைநீர் வென்ற துண்டா ?

உம்கவிதை தீயோரைச் சுட்ட துண்டா ?

   உயர்பதவி இருப்போர்கள் தவறு செய்தால்

உம்கவிதை அதைச்சீறிப் பாய்ந்த துண்டா  ?

   ஒடுங்காமல் நடுங்காமல் நிமிர்ந்த துண்டா ?

வம்புசெய்யும் குண்டர்தம் அடித டிக்கே

   வளையாமல் அவர்குற்றம் சொன்ன துண்டா ?

உம்கவிதை கட்சிக்குள் அடைபட் டாலும்

   உண்மையினை அஞ்சாமல் உரைத்த துண்டா ?

குடியாட்சி தடியாட்சி ஆன போது

   கொதிவெந்நீர் மழையாகிப் பொழிந்த துண்டா ?

குடியாட்சி வேரினிலே வெந்நீர் கொட்டும்

   கொடும்பாவி முகத்தினிலே உமிழ்ந்த துண்டா ?

நொடிப்பொழுதில் அதர்மங்கள் கிருமி யாகி

   நாட்டினையே அழிப்பதைநீர் எதிர்த்த துண்டா ?

கடிக்கவரும் புலிஓநாய் இவைகள் முன்னே

   கம்பீர மாய்க்கவிதை படித்த துண்டா?

இத்தனையும் செய்துபார்க்க எனக்கும் ஆசை;

   இடுப்பொடிந்து போய்விடுமோ என்ற அச்சம்;

இத்தகைய அச்சமொடு பேடி மையும்

   யார்யார்க்கோ அடிமையாகும் கோழை நெஞ்சும்

எத்தகைய மனிதனுக்குங் கூடா தென்றே

   இடித்துரைத்தான் நம்கவிஞன்; ஆனால் உள்ளே

எத்தகைய புரட்சித்தீ கொழுந்து விட்டே

   எரிந்தாலும் அதைப்பாடத் தயங்கு கின்றோம்.

ஏனென்று நானிங்கே சொலவா வேண்டும் ?

   இதயத்து நெருப்பைவெளிக் கொட்டித் தீர்த்தால்

ஏனென்று கேட்பதற்கே நாதி யின்றி

   இந்தமண்ணில் அக்கவிஞன் எரிப டானா ?

தேனென்று நஞ்சினையே பாடித் தீர்த்தால்

   செத்தாநாம் போய்விடுவோம் ? என்று தானே

நானின்று நினைக்கின்றேன்; அய்யோ பாவம் !

   நெஞ்சுறுதி புதைத்தவனுக் குய்தி உண்டா ?

காவலர்கள் செயுந்தவற்றைப் பாடி னால்நான்

   கண்மூடித் திறப்பதற்குள் சிறைவா சம்தான்;

மேவிவரும் அராசகத்தைத் திட்டி னாலென்

   மென்னிநெரி பட்டுயிரை இழப்ப துண்மை;

தாவிவருங் குண்டர்க்கு முன்னே என்றன்

   சத்தியமும் நேர்மையுமே பதுங்கி யோடும்;

பாவிமகன் என்கையில் கவிஎ தற்கு ?

   பாட்டுணர்வைக் கடலுக்குள் எறிந்தா லென்ன ?

                              கண்ணதாசன்—பிப்- 2002