அதுவே சோலை

அதுவே சோலை

புயலைச் சிறுசிமி ழில்அடைத்தே - காலைப்

பணியை அதிற்குழைத்துப் போட்டே

அயலே இருப்பவர்க் கே அளித்தேன் - அவர்

ஆகா இது இனி மை என்றார்.

வேம்பின் காயரைத்துப் போட்டே - அதில்

மெல்லிசைச் சொல்லடுக் கிச்சேர்த்தே

வீம்பிலாச் சுவைஞரி டம்தந்தேன் - அவர்

மிதக்கிறோம் தேனாற் றில்என்றார்.

தென்றலைச் சிறைப்பிடித் தேவந்து - கீற்றுத்

தென்னைச் சலசலப் பைச்சேர்த்து

முன்றிலில் உலவிவ ரச்செய்தேன் - ஆகா

மூளு மிதுகவி தைஎன்றார்.

தீயின் நாக்குளி ரச்செய்தே - அதில்

சிறகுடன் கற்பனை கள்போட்டேன்

தீயின் சுடர்நடு வேசுவைகள் - கண்டே

சிறந்த கவிதை இதோஎன்றார்.

இரவின் விண்மீன் கள்பறித்தே - அவற்றுக்

கெழிலுற வேசந் தம்சேர்த்துக்

குறைவிலாத் தோரண மாய்ச் செய்தேன் - அதைக்

கவிதை வானமென் றேசோன்னார்.

  

தீமைச் சிறகுக ளைக்கொய்தே - அவற்றைத்

தூய கவிநெருப் பில்போட்டேன்

தீமையெதும் எரிந்திட வேயில்லை - என்னைத்

தின்றிட முயல்வதைன் நான் பார்த்தேன்.

ஊழற் புற்றுநோய்ப் பூதமேயிந் - நாட்டின்

ஊனத் திங்கா ரணமென்றேன்

ஆழக் கிழங்கைய கழ்ந்தெடுக்க - இங்கே

ஆரும் முனைந்திட வேகாணோம்

என்னைத் தான்பல ரும்முறைத்தார் - கவிஞன்

இவனுக் கேனிக் கொழுப்பென்றார்

வண்ணக் கவியுனக் குப்போதும் - தீமை

வகையுணர் பார்வைவேண் டாமென்றார்.

என்னதான் இப்பொழு துநான் செய்ய? - கால

இருப்பினைக் காட்டுத லேதப்பா?

கண்ணா  டிதானிங் கேகவிதை - என்னும்

கருத்தெலாம் ஒதுக்கிவிட் டாபாட?

அப்படி ஒருகவி யேவேண்டாம்! - செல்வ

அணிவகுப் பும்விரு துமே வேண்டாம்

இப்படி யேபா டித்திரிவேன் - கிடைப்ப

திடுகா டேயெனி னுமதுசோலை.