கண்முன் நிலா;கற்பனை உலா

கண்ணில் தெரிகிற நிலவு வந்தே

  கைப்பட மாட்டாதோ?-அட

விண்ணில் திரிகிற மீன்கள் மடியில்

  வீழ்ந்திட மாட்டாவோ?

சோலை தவழ்ந்திடு தென்ற்ல் அதுநம்

  சொல்லினைக் கேட்காதோ?-எந்த

வேளை வேண்டினும் வந்தே நம்முடல்

  மெல்லெனத் தடவாதோ?

காட்டில் திரிந்திடு புலிநரி அவைநம்

  கட்டளை கேட்காவோ?-இந்த

நாட்டு மனிதரில் யாரவை யாரென

  நம்மிடம் உரைக்காவோ?

காற்று வெளியெலாம் நம்செவி வந்தே

  கதைகள் நவிலாவோ?-இங்கே

நேற்றும் நாளையும் இன்றும் நமதென

  நாட்டியம் புரியாவோ?

கண்ணில் தெரிகிற உயிரெலாம் உறவெனக்

  கருத்துள் பதியாதோ?-சிந்தை

எண்ண ஒளிக்கடல் நீந்தித் திளைத்தே

  இன்பம் அடையாதோ?

கதிரும் நிலவும் உறவென வந்து

  கலந்து மகிழாவோ?-அட

எதிரும் புதிருமே இல்லா உலகம்

  இங்கு மலராதோ?

கண்ணில் ஒருநிலா கற்பனை ஆயிரம்

  காட்சி விரியாதோ?-அட

எண்ணிப் பாரடா என்ன உன்னுளே

  இலையென இடிக்காவோ?

கண்ணில் தெரிந்திடு காட்சிகள் நந்தம்

  கற்பனை தூண்டாவோ?-நம்

எண்ணம் ஆயிரம் ஆயிரம் சிட்டாய்

  எங்கணும் பறக்காவோ?

நானும் நீயும் அவனும் அவளும்

  நடமிடும் ஆன்மாவே!-அந்த

வானும் நிலவும் வெளியும் ஆன்மா

  ஆடிடு களந்தானே!

கண்ணில் தெரிகிற நிலவே உன்றன்

  கருத்துள் நுழையட்டும்-அந்த

விண்ணில் தவழ்ந்திடு கோள்க ளனைத்தும்

  மனத்துள் தவழட்டும்