நெஞ்சக்கனல்

நெஞ்சக்கனல்

நெஞ்சுக்குள் அக்கினிக்குஞ் சொன்றிருந்தென்

  நினைப்புக்குள் சூடாகித் தகிக்கிற்து-அது

பஞ்சுக்குள் பொறியைப்போல் பரவியேஎன்

  பாட்டுக்குள் தீயாகிச் சுடுகிறது

கற்பனையில் விண்ணேறிக் கதிரவனாய்

  மாறியிந்தக் காசினியைப் பார்க்கிறது

சொற்கூட்டில் நெருப்பாகிச் சுற்றியுள்ள

  தீமைகளைச் சூழ்ந்தெரிக்க முயல்கிற்து

காற்றினிலே ஏறியந்த அண்டமெலாம்

  அளந்தறியக் கண்ந்தோறும் அலைகிறது-புயற்

காற்றையுமே தென்றலாக்கிக் காட்டுதற்கு

  முடியுமெனக் கட்டியமே உரைக்கிறது

சொல்லினிலே ஏறியொரு சுகராக

  மிசைக்குங்கால் சொர்க்கமெனத் தெரிகிறது-அதுவே

வில்லினிலே பாய்ந்திடுமோர் அம்பாகித்

  தாக்குங்கால் வேதனைகள் தருகிறது

பெண்மைகளைப் பெண்மைகளே சுடுகின்ற

  வேதனையில் அக்கனலே எரிகிறது-இந்தப்

பெண்மைகளைச் சீர்குலைக்கும் ஆண்மைகளைக்

  காணுங்கால் பெருஞ்சீற்றம் விரிகிறது

உள்ளுக்குள் கனலில்லா ஒருகவிஞன்

  இல்லையெனும் உண்மையின்று தெரிகிறது-அந்த

உள்ளத்துக் கவிதைவெறி நன்மைக்கே

  இல்லையெனில் உள்ளமெலாம் எரிகிறது

கவிதைக்குள் கனலாகி நிற்குமொரு

  சொற்கூட்டே களிப்பள்ளித் தருகிறது-என்றும்

கவிஞர்தம் நெஞ்சுக்குள் கனலாகும்

  கவிதையினால் கருத்தெல்லாம் இனிக்கிறது

கவிதைகளே நெருப்பாகித் தீமைகளைச்

  சுட்டெரிக்கும் காலமின்று தெரிகிறது-அந்தக்

கவிதைகளைச் சூடாக்கும் கனல்வாழ

  வேண்டுமெனக் கவிநெஞ்சம் விழைகிறது